məşrubat

top. <ər. «məşrub» söz. cəmi> İçilən şeylər, içkilər (şərab, şərbət və s.). Nökər Səfi stolun üstünə boşqablar və ənva məşrubat düzür. Ə. H.. Ortalıqda müzəyyən xonçalarda əlvan şirniyyat və sair Şərq adətincə ləvazimat, məşrubat, həlviyyat <düzülmüşdü>. M. S. O..